Beyrut'taki patlamanın ardından Lübnan'da çalışan çoğu Afrikalı binlerce yabancı, evlerine dönmeyi talep ediyor ve konsolosluk binalarının önünde protesto gösterileri düzenliyor.
Kovid-19 ve Beyrut'taki patlama, geçen Ekim ayında Lübnan'ı vuran yıkıcı ekonomik krizi daha da kötüleştirdi.
Aralarında Kenyalıların da bulunduğu yabancılar kendilerini sokaklarda yaşarken buldu.
“Şu anda Lübnan'da para yok, iş yok. Bu krizi sadece biz değil herkes biliyor. Yani ücretsiz çalışamayız. Bu yüzden neredeyse iki haftadır Pazartesi'den beri buradayız. Sadece eve dönmek için yardıma ihtiyacımız var. … “ dedi Kenyalı evsiz göçmen işçi Emily.
00:46SOT Zeina Ammar, Irkçılık Karşıtı Hareket iletişim yöneticisi (İngilizce):
Irkçılık Karşıtı Hareket iletişim yöneticisi Zeina Ammar, işçilerin seyahat belgelerinin alınması gerektiğini vurguladı.
“Kendi ülkelerinin tüm hükümetlerini bu tahliyeyi finanse etmek için gerçekten kararlı adımlar atmaya çağırıyoruz çünkü bu hayat kurtarıyor ve yalnızca tahliyeyi finanse etmekle kalmıyor, aynı zamanda tüm belgesiz işçilere izin hakkı da sağlıyor.”
– 'Sistematik olarak insanlıktan çıkarıldı' –
Limandaki patlamanın ardından Lübnanlılar, sokaklarda temizlik çalışmalarına yardımcı olan göçmen işçilerin cesaretini kutlayan videoları ve 4 Ağustos'ta patlayan bir pencereden yeni yürümeye başlayan bir çocuğu kurtarmak için dalış yapan bir hizmetçinin görüntülerini çevrimiçi olarak paylaştı.
Ancak ARM, patlamanın kurbanı olan göçmenlere yeterince ilgi gösterilmediğini söylüyor.
ARM, “Ölenler ve kayıplara ilişkin resmi sayım, esas olarak Lübnan kökenli olmayan kişiler hariç olmak üzere henüz tamamlanmadı” dedi.
“Lübnan'da göçmen işçiler ve mülteciler, ölümde olduğu gibi hayatta da sistematik olarak insanlıktan çıkarılıyor ve ötekileştiriliyor.”
Kenya konsolosluğunun önünde düzinelerce kadın, ülkelerine geri gönderilmelerini talep etmek için 10 Ağustos'tan bu yana oturma eylemi yaptıklarını söyledi.
Bunlar arasında, 21 yaşındaki bir genç, kendisine kötü davranan işverenlerden kaçtığını, ancak yaralandığını ve bu ayki patlamada evinin yıkıldığını gördüğünü anlattı.
Konsolosluk, isteyenleri evlerine geri göndermek için çabaların sürdüğünü ancak göstericilerin eylemsizlikten şikayetçi olduğunu söyledi.
Başka bir kadın, işverenlerinin, patlamadan sadece birkaç gün sonra, pasaportu veya borçlu olduğu maaşı olmadan, çalışamayacak kadar hasta olmakla suçlayarak onu konsolosluğa attığını söyledi.