Kongo'da sokaklarda, tiyatrolarda veya evlerde bir grup yaratıcı, hikaye anlatıcılığını hayata geçirmek için çalışıyor.
Ülkenin ekonomik başkenti Pointe-Noire'da hikaye anlatıcılarını eğiten ve donatan bir kaynak merkezi kuruldu.
Bir akşam komedyen Nkombo, küçük ama coşkulu bir izleyici kitlesiyle bir hikaye paylaşıyor.
''Topluma neler katabileceğimizi konuşmak için hikaye anlatma sanatını seçtim. Hikaye anlatımı sadece kelimelerle ilgili değil, aynı zamanda metnin gövdesi, ifadesi ve müzikalitesi ile de ilgili; bunlar da izleyiciyi peşinden sürükleiyor'' dedi Nkombo.
Merkez kurulmadan önce Festival de l'oralité ve Retour au mbongui gibi birçok girişim vardı.
Bu programlar, sanatın birçok Afrika toplumunda zemin kaybettiği bir dönemde hikaye anlatıcılığını yeniden canlandırmak için tasarlandı. Bu girişimlerin mimarlarından biri olan Jorus Mabiala, Kongo'da insanları hikaye anlatımı konusunda harekete geçirmek için yapılan çalışmaları takdir ediyor.
''Eksik olduğumuz şey bir laboratuvardı, bu yüzden ben ve kardeşlerim Kaynak Merkezi'ni Kongo'da bir sözlü anlatım laboratuvarı haline getirmek için kurduk, çünkü o zamanlar babamın zaten onun hikayelerini dinlemeye gelen bir izleyici kitlesi vardı.'' dedi Mabiala.
Dünya, 20 Mart'ta “köprüler kurmak” temasıyla Uluslararası Hikaye Anlatma Günü'nü kutlarken, yeni nesil hikaye anlatıcıları, Afrika hitabet sanatını sürdürmek için şimdiden mücadele veriyor.
Mabiala'nın hikaye anlatma öğrencisi Ruth Moyabi gibi.
''Benim için hikaye anlatmak sizi uyandırır, hatalarınızı görürsünüz, avantajlarınızı görürsünüz, birçok şeyi görürsünüz, varış noktanızı görürsünüz. Burası herkesin ilham aldığı verimli bir toprak'' dedi.
Kongo için Uluslararası Hikaye Anlatma Günü, hikaye anlatıcılığının ülke sınırlarının ötesine nasıl ihraç edileceğini düşünmek için bir şans, böylece sanatçılar nihayet kendi zanaatlarından geçimlerini sağlayabilirler.
Bu aynı zamanda eğilimi tersine çevirmek için de bir fırsat; gençlerin yaşlılara hikayeler anlatması, böylece gelecek kuşakların da dinleyebilmesi.