Wired’in haberine göre,
Goodall, hayatının erken dönemlerinde saha çalışmalarına dalmışken, insanları yoksulluktan kurtarmanın ulusal parktaki biyolojik çeşitliliği korumak için önemli olduğunu fark etti. Bu nedenle, sürdürülebilir işletmeleri başlatmak için mikro krediler, daha önce ortaöğretimden mahrum kalmış kızlara burslar ve aile planlaması danışmanlığı sunan Tacare programını başlattı. Ayrıca, çiftçiler permakültür gibi kimyasal içermeyen, sürdürülebilir çiftçilik uygulamaları hakkında tavsiyeler alıyor.
“Ağaçların kesilmesinin sebebinin insanların hayatta kalmak için mücadele etmesi olduğunu fark ettim,” diye yansıtıyor bilim insanı. “Aileleri büyüyordu ve başka yerlerden yiyecek satın alamıyorlardı. Kendi tarım arazileri aşırı kullanımdan dolayı verimsizdi. Bu yüzden ya arazi yapmak, yiyecek yetiştirmek ya da kömür veya keresteden para kazanmak için ağaçları kesiyorlardı.”
Bireyler ancak kendi geçim kaynaklarını güvence altına aldıklarında eylemlerinin sonuçlarıyla yüzleşmeye ve çevresel etkilerini ele almaya meyilli oluyorlar. Davranıştaki bu değişim, yeni teknolojilerin yerel halka yardım ettiği milli parkın çevresindeki köylerde belirgindir. Köylüler, basit bir cep telefonu uygulamasıyla, düşen gövdelerin görüntülerini yakalayarak yasadışı ağaç kesimlerini bildirebilirler. Başlangıçta 12 Gombe köyünde başlatılan bu girişim, şu anda Tanzanya ve diğer altı Afrika ülkesinde 104 köyde faaliyet göstermektedir.
Ormansızlaşmayı durdurarak şempanzeler artık dış dünyadan kopuk, sınırlı bir bölgede yaşamaya zorlanmıyor. Serbestçe hareket edebilecekleri ve diğer gruplarla etkileşime girebilecekleri koridorlar yaratarak genetik alışverişi teşvik ediyorlar. Bugün, Gombe’nin şempanzeleri komşu Burundi’deki benzerleriyle bağlantılı ve hayatta kalma olasılıkları daha yüksek.
Goodall, biraz daha kuzeyde, Uganda’da Jane Goodall programına dahil olan bir çiftçi olduğunu söylüyor. Temel geçim kaynağı şeker kamışı yetiştirmek. Ancak çiftçilik faaliyetleri, yaşam alanları ve besin kaynakları tarımla azalan şempanzelerin dikkatini çekmiş. Buna karşılık, çiftliğini çevreleyen yağmur ormanının yakınındaki arazisinin bir kısmını şempanzelerin sevdiği mahsulleri yetiştirmek için tahsis etmeye karar vermiş. Bu şekilde, şempanzelerin şeker kamışı tarlalarına baskın düzenlemesi için daha az teşvikleri olacakmış.
Primatolog, “Yerliler artık korumacılığın hem yaban hayatına hem de kendi geleceklerine fayda sağladığını anlıyor,” diyor. Goodall, gezegenimizin biyolojik çeşitliliğini korumak ve herkes için sürdürülebilir bir gelecek sağlamak için tabandan gelen çabaların dönüştürücü gücüne inanan biri.
Çevresel yöneticiliğin yüreklendirici örneklerinden oluşan bir dizi paylaşıyor. Bunlarla, doğayı korumada insan ilerlemesinin bir resmini çizebiliriz. Yine de Goodall bu iyimserliği ayıklatıcı bir gerçeklik kontrolüyle yumuşatıyor. “Örneğin Amerika Birleşik Devletleri’ni ele alalım. Biden vahşi yaşamı korumak için birçok düzenlemeyi geri çekti. Trump, geri dönerse ulusal parkları kerestecilik ve madenciliğe açacağını övünerek söylüyor. Yani, aslında bununla övünüyor,” diyor.
Çin, Afrika’da giderek daha aktif hale geliyor; çevreyi ve yaban hayatı için gerekli alanı feda ederek hızlı yol yapımına, barajlara ve mineral çıkarmaya yatırım yapıyor.
“Komiktir ki, Çin’de güneş enerjisi geliştirmede öndeler. Artık kendi çevrelerini koruma konusunda çok tutkulular,” diyor Goodall. “Her zaman Çin’i suçlayabiliriz, ancak yaptıkları şey kendi çevrelerine bakmak ve ihtiyaç duydukları tüm malzemeleri diğer çevrelere zarar vererek elde etmek. Ancak sömürgeci güçler bunu yaptı ve büyük işletmeler hala bunu yapıyor. Amerika, hammaddelerini diğer ülkelere, gelişmekte olan ülkelere gidip madencilik yaparak elde ediyor.”