Paul Kagame yeni bir döneme başlarken Ruanda bir yol ayrımında duruyor. Destekçileri ülkenin onun liderliği altında kalkınmasının çığırtkanlığını yaparken, uluslararası toplum insan haklarına ve gücün tek bir adamın elinde toplanmasına ilişkin artan endişelere karşı tetikte olmaya devam ediyor.
Kigali’deki tören sadece bir formalite değildi; bu, Kagame’nin kalıcı etkisinin ve Ruanda’da inşa etmeye devam ettiği karmaşık mirasın güçlü bir hatırlatıcısıydı.
Yakın zamanda Ruanda’nın cumhurbaşkanı olarak yeniden seçilen Kagame, Pazar günü başkent Kigali’de düzenlenen büyük bir törenle açıldı. 1994 yılındaki Ruanda soykırımından bu yana görevde olan 66 yaşındaki lider, Ruanda Cumhuriyeti’ne sarsılmaz bağlılığının sözünü vererek görev yemini etti. “Ben, Kagame Paul, Ruanda Cumhuriyeti’ne sadık kalacağıma, Anayasa’ya ve diğer yasalara titizlikle uyacağıma ve savunacağıma ve bana verilen sorumluluğu yerine getireceğime Ruanda’ya ciddiyetle yemin ederim.” ulusa liderlik etme kararlılığını yeniden teyit ederek ilan etti.
Kagame’nin göreve başlaması, neredeyse hiçbir rakiple karşılaşmadan katıldığı bir seçimin ardından, görevde yeni bir dönemin başlangıcını işaret ediyor. Çeşitli uluslararası gözlemcilerin ve insan hakları örgütlerinin yaygın eleştirilerine rağmen Kagame’nin iktidar üzerindeki hakimiyeti hâlâ güçlü. Potansiyel rakipleri de dahil olmak üzere onu eleştirenler büyük ölçüde kenara itildi ve en güçlü rakiplerinden ikisinin yüksek makamlara aday olması yasaklandı.
Kagame ilk olarak 1994 yılında yaklaşık 800.000 Ruandalı’nın hayatına mal olan soykırımı sona erdiren isyancı güçlerin lideri olarak öne çıktı. O tarihten bu yana, Ruanda’nın fiili lideri olarak görev yapıyor ve 2000 yılında resmi olarak başkanlığı üstleniyor. Onun liderliği altında Ruanda önemli bir ekonomik büyüme ve istikrar yaşadı ve kaydettiği ilerleme bazılarından övgü aldı.
2015’te yapılan referandum, Ruandalıların başkanlık için iki dönem sınırının kaldırılması yönünde oy kullanmasına izin vermişti. Sonuç, ezici bir çoğunlukla değişim lehine oldu ve Kagame’nin başkanlığını potansiyel olarak 2034’e kadar uzatmasının önünü açtı. Bu hamle, birçok kişinin referandumun adilliğini ve ülkedeki yönetim açısından daha geniş sonuçlarını sorgulamasıyla Ruanda’da demokrasinin geleceği hakkında tartışmalara yol açtı. .