Nelly Shukuru için yerinden edilmiş kamptaki hayat dayanılmaz hale gelmişti. Amansız çatışmalarla evinden zorla sürülen kadın, zorlu koşullarla, açlıkla ve çaresizlikle mücadele etti. 51 yaşında çıkış yolu göremedi ve hayatına son vermeyi planladı.
“Sabahtı. Bu eşarbı aldım ve intihar etmek için kullanabileceğim şekilde düzenledim. Oraya koymak istedim ama sonra çocuklarımı düşündüm. Bir gün intihar edersem çocuklarım burada bensiz kalacak” diye hatırladı Nelly.
Kendini asmaya hazırlanan kadın, komşusunun zamanında müdahalesiyle hayatını kurtardı. “Ben bunları düşünürken birisi kapımı çaldı. Beni selamladı ve ne yapmak istediğimi sordu. Ona durumu anlattım ve benden bunu yapmamamı isteyince vazgeçtim.”
Doğu Kongo'da yıllardır süren çatışmalar ciddi bir ruh sağlığı krizine yol açtı ve etkilenenlere çok az destek sağlandı. Yardım grupları, çatışmalar binlerce kişiyi yerinden etmeye devam ederken akıl sağlığı bakımına başvuran kişilerin sayısında önemli bir artış olduğunu bildiriyor. Yerinden edilen kamplardaki koşullar iyileşme için ideal olmaktan çok uzak, bu da ruh sağlığı durumunun kötüleşmesine katkıda bulunuyor.
Açlığa Karşı Eylem'e göre, Goma çevresindeki kamplarda psikososyal destek alan kişilerin sayısı Ocak ve Haziran ayları arasında geçen yılın aynı dönemine göre %200'ün üzerinde artış göstererek 6.600'den 20.000'in üzerine çıktı. Örgüt ayrıca, intihar düşüncesi bildiren kişilerin sayısında da çarpıcı bir artış olduğunu, yılın başında ayda yaklaşık beş kişiden 120'nin üzerine çıktığını kaydetti.
Mineraller açısından zengin olan Doğu Kongo, aralarında M23 isyancı grubunun da bulunduğu 100'den fazla silahlı grubun kontrol için rekabet ettiği şiddet olaylarına maruz kalıyor. Çatışma milyonlarca kişiyi yerinden etti ve 600.000'den fazla kişi Goma yakınlarındaki kamplara sığındı.
İsminin gizli kalmasını tercih eden başka bir kadın, tecavüze uğrama konusundaki üzücü deneyimini paylaştı. Kendisi şu anda Kanyaruchinya yerinden edilmiş kampta yaşıyor ve intihar düşünceleriyle mücadele ediyor. “Çalışmak için tarlaya gitmiştim ki bana tecavüz eden haydutlarla karşılaştım. Bana tecavüz etmeyi bıraktıklarında intihar etmek istedim” dedi.
Hayatını kurtardıkları için Kanyaruchinya sağlık merkezindeki sağlık personeline teşekkür ediyor. “Bana tavsiyede bulundular. Onların müdahalesi olmasaydı ölürdüm. Beni teselli eden onlardı.”
Açlığa Karşı Eylem'den psikolog Masum Ntamuheza, devam eden çatışmanın yol açtığı yaygın travmayı vurguladı. “Bugün yaşadığımız durumu dikkate alırsak, savaş var, başka şeyler var, gerçekten ihtiyaçlarda bir artış var” dedi. “Sayılar her geçen gün artıyor”
Çatışma devam ettikçe şiddet nedeniyle yerinden edilenlerin ruh sağlığı ihtiyaçları da artıyor. Yardım kuruluşlarının tüm çabalarına rağmen mevcut destek artan talebi karşılamada yetersiz kalıyor ve birçok kişi travma ve umutsuzlukla baş etmek zorunda kalıyor.