Wired’in haberine göre,
Vow'un bıldırcın parfesi, 20 SGD (15 $) olarak satılmak üzere Singapur'daki yaklaşık altı restoranın menüsünde yer alıyor. bar atıştırmalık ve 250 SGD değerindeki tadım menüsünün bir parçası olarak. Peppou'ya göre üst sınıfa gitmek, kültürlü etin yüksek maliyetlerini ve düşük üretim hacimlerini lüks bir teklif olarak göstermenin bir yolu. “Karşılaştığımız en büyük zorluğun tüketici duyarlılığını bu kategori etrafında nasıl şekillendireceğimiz olduğuna inanıyorum. Ve bence bunu yapmanın en etkili yolu, elimizdeki nispeten sınırlı hacimle en etkili yerlerde bulunmaktır.”
SuperMeat'ten Savir, lüks kültür et ürünlerinin “bir yeri olduğunu” ancak mevcut et üretimini tamamlayabileceği kitlesel pazarla daha çok ilgilendiğini söylüyor. Bu, üretim maliyetlerini düşürmeye devam etmek anlamına gelecektir. Bir seçenek, kültür etini çok daha ucuz bitki bazlı malzemelerle karıştırmaktır. Savir, yaklaşık yüzde 30'u kültürlü et hücreleri ve yüzde 70'i bitki bazlı içeriklerden oluşan ürünleri hedeflediklerini söylüyor. Diğer birçok firma da benzer bir strateji izliyor. Eat Just, Singapur'da yalnızca yüzde 3'ü tavuk hücresi olan kültürlü tavuk şeritleri satıyor.
Sektör ayrıca etin hayvan bedeni dışında üretilmesinin potansiyel çevresel faydaları nedeniyle müşterilerin yüksek fiyatlar ödeyeceğini umuyor. Savir, “çok büyük” bir pizza şirketiyle görüştüğünü ve tavuk malzemelerinin yalnızca yüzde 5 ila 10'unu kültür tavuğuyla değiştirmenin karbon ayak izinde önemli bir etki yaratacağını söylediğini söyledi.
Yüzde birin bir kısmını bile değiştirsek 50 milyar dolarlık piliç endüstrisi ABD'de kültürlü et üretiminin muazzam bir şekilde arttırılması gerekecek. Good Food Institute'den Swartz, “En düşük maliyetli et ürünü olan tavukla rekabet ediyorsanız, o zaman ya çok büyük ölçeklere gitmeniz ya da daha düşük katılım oranlarına sahip hibrit ürünler yaratmanız gerekir” diyor. Ancak yatırımcı dolarının yetersiz olması nedeniyle şirketler, ürünleri dünyaya nasıl sunmayı planladıkları konusunda yaratıcı olmak ve birçok kurucunun en azından geleneksel et üretiminin bir kısmını değiştirmek yönündeki nihai hedefine ulaşmak zorunda kalıyor.
Peppou, lüks pazarı hedef almasına rağmen hâlâ kültür bıldırcın parfesi veya kaz ciğeri üzerinden kar elde edemediğini, ancak marjının fabrikada yetiştirilen tavuklarla rekabet ettiğinde olacağından çok daha iyi olduğunu söylüyor. “Birçok derin teknoloji şirketine bakarsanız, bunun bir nevi ölmeme oyunu olduğunu görürsünüz” diyor. “Ve muhtemelen henüz var olmayan bir piyasada kazanmaya yetecek kadar iyi olmaya yetecek kadar uzun süre ölmemenin yollarını bulmaktır.”
Bu, Vow'un önündeki rotanın diğer ekili et şirketlerinden tamamen farklı görünmeyebileceği anlamına geliyor. “Hacimler düşük olacak, çoğunlukla restoranlarda olacak. Swartz, herhangi bir kitlesel pazar giriş noktasına ulaşmadan önce bu ürünleri zaman içinde yineleyecekler,” diyor. “Kısa vadede, daha fazla insanın bunu ilk kez denemesini sabırsızlıkla bekliyorum; bunu kültürlü et konusunda heyecan duydukları için değil, genel olarak ilgilendikleri için deneyiyorlar.”
Güncelleme: 11-19-2024 21:00 GMT: Bu hikayenin önceki bir versiyonu hatalı bir şekilde Vow'un yetiştirilen kaz ciğerisinin yüzde 70 bıldırcın hücresi içerdiğini belirtmişti.